«... یَا جَابِرُ اخْتِلَافٌ کَثِیرٌ فِی کُلِّ أَرْضٍ مِنْ نَاحِیَةِ الْمَغْرِبِ فَأَوَّلُ أَرْضِ الْمَغْرِبِ [أَرْضٍ تَخْرَب] أَرْضُ الشَّامِ یَخْتَلِفُونَ عِنْدَ ذَلِکَ عَلَى ثَلَاثِ رَایَاتٍ رَایَةِ الْأَصْهَبِ وَ رَایَةِ الْأَبْقَعِ وَ رَایَةِ السُّفْیَانِیِّ فَیَلْتَقِی السُّفْیَانِیُّ بِالْأَبْقَعِ فَیَقْتَتِلُونَ وَ یَقْتُلُهُ السُّفْیَانِیُّ وَ مَنْ مَعَهُ وَ یَقْتُلُ الْأَصْهَبَ ثُمَّ لَا یَکُونُ لَهُ هِمَّةٌ إِلَّا الْإِقْبَالَ نَحْوَ الْعِرَاقِ وَ یَمُرُّ جَیْشُهُ بِقِرْقِیسَا فَیَقْتَتِلُونَ بِهَا فَیَقْتُلُ مِنَ الْجَبَّارِینَ مِائَةَ أَلْفٍ وَ یَبْعَثُ السُّفْیَانِیُّ جَیْشاً إِلَى الْکُوفَةِ وَ عِدَّتُهُمْ سَبْعُونَ أَلْفاً...»
امام باقر (علیه السلام) به «جابر» می‌فرمایند: ... در آن سال اى جابر! در هر ناحیه از مغرب اختلاف فراوانى روى خواهد داد، پس نخستین سرزمینى که ویران شود سرزمین شام باشد؛ این هنگام اختلافشان به سه پرچم انجامد: پرچم اصهب و پرچم ابقع و پرچم سفیانى؛ پس سفیانى با ابقع برخورد کند و بجنگد و سفیانى او و پیروانش را بکشد و سپس اصهب را بکشد؛ سپس همّتى به جز آن که رو به سوى عراق کند نخواهد داشت و سپاهیانش به قرقیسیاء گذر کنند و در آن جا بجنگند و یک صد هزار از ستمگران در آن جنگ کشته شوند و سفیانى سپاهى به کوفه روانه کند که هفتاد هزار به شمار آیند.(2)
پی نوشت‌ها:
1. کلینی، الکافی، محقق/مصحح: غفاری و آخوندی، انتشارات دارالکتب اسلامیه ـ تهران، 1407ق، چاپ چهارم، ج 8، ص 295، ح 451.
2. ابن أبی زینب، محمد بن ابراهیم، الغیبة للنعمانی، محقق/مصحح: غفارى، ناشر: نشر صدوق ـ تهران، 1397ق، چاپ اول، ص 280، ح 67؛ مجلسی، بحار الأنوار، ناشر: دار إحیاء التراث العربی ـ بیروت، 1403 ق، چاپ دوم، ج 52، ص 238.
منبع : سایت پرسمان قرآن